Afscheid...

Het waren drukke weken... afscheidsborrel, afscheidsetentjes, afscheidsfeest, afscheidslogeerpartijtjes. En tussendoor natuurlijk inpakken, visum regelen, inpakken, verhuizen, schoonmaken, inpakken en wegwezen.

Het begon natuurlijk met een legendarische afscheidsborrel op de afdeling virologie. Een avond met vele hoogtepunten, zo werd onder andere de afdelingstap naar ons vernoemd, was het eerste vat bier in recordtijd leeg, werden de liften grondig misbruikt en was er helemaal geen wijvengezeik. Kortom, een geweldig feest.
Daarna nog heel veel etentjes bij vrienden en uiteindelijk het laatste afscheidsfeestje aan de burgemeester van walsumweg. Hier kon de traditionele 3 kilo kebabballen natuurlijk niet bij ontbreken. Belangrijk doel van dit feest was natuurlijk om nog een keer een mooie wereldreis te maken door Vincent's drankenkast. Wederom werden vele landen bezocht, Schotland, Polen en Rusland waren favoriet; Taiwan werd bruut overgeslagen omdat dat als drankland voorheen slecht bevallen was. Onze goal om de hele drankenkast te legen werd bijna gehaald, mede met dank aan de
Puit.

Op 3 september kregen we ons visum, toen begon het serieuze inpakken. Wat moet er mee, wat kunnen we weggooien, wat slaan we op en wat laten we achter? We hebben nog veel meer opgeslagen dan we eigenlijk van plan waren. Gelukkig heeft ome Wim een mooie schuur met zolder en heftruck, zodat al onze spullen netjes opgeslagen zijn.

De laatste 3 dagen waren we dakloos, maar gelukkig mochten we in Utrecht en Spierdijk logeren. Op het laatste nippertje bij het inpakken van zijn fiets raakte Vincent zwaar gewond. Nu loopt hij rond met 3 hechtingen in zijn pink.

Maandagavond kwamen we aan in Hamilton. Het weer is hier schitterend: zonnig en 25 graden. We hebben nog even vakantie, dus we gaan lekker kamperen.