Crossie

Na 5 jaar, 64,000 km, 2 aanrijdingen en 500 euro in de plus, hebben we met weemoed afscheid moeten nemen van onze 15 jaar oude Marbella. Ik heb nog even gekeken of het de moeite waard was om deze klassieker te importeren, maar zag daar toch vanaf vanwege de papierhandel die dit met zich meebrengt. Gelukkig waren de neven van mijn vader nog geinteresseerd in de klassieker, die bijna nog een tweede leven als NFI limousine had gekregen (toch jammer Marcel). Na ongeveer een maand te hebben rondgereden in een huurbak, de door Emmie zeer verfoeide Hyundai Santa Fe, hebben we nu toch weer een eigen heilige koe aangeschaft. In een land waar ze denken dat ze de auto hebben uitgevonden, net zoals het internet trouwens, is dit nog geen sinecure. Een auto is hier nog echt een status symbool. Het maakt niet uit in wat voor een aftandse stacaravan je woont, als je maar een nieuwe, zo groot mogelijke pick-up truck voor de deur hebt staan. Niet geheel ongevoelig voor het argument dat de auto een verlengstuk is van je ego (al zouden de meeste vrouwen zeggen van je plassertje), heb ik de verschillende opties eens op een rijtje gezet. Hieruit bleek dat ik toch een echte West-Fries ben en dat de auto dus voornamelijk gewoon een vervoersmiddel is dat veilig (4WD voor de sneeuw was een vereiste), zuinig (naar Amerikaanse begrippen dan) en vooral betrouwbaar moet zijn. Hierna viel dus de hele overgesubsidieerde Amerikaanse autobranche af, en bleven er eigenlijk maar twee (Japanse) opties over. Naast dat de ene helft van Montana een pick-up truck (groot, groter, grootst) rijdt, lijkt de andere helft een Subaru te rijden. Mijn oog laten vallen op de Subaru Forester, testritje gemaakt. Mwaahhhh.... dat wordt hem dus niet (de auto stonk!). Bij een andere dealer een testritje gemaakt in een Toyota RAV4 uit 2001. Weinig kilometers gemaakt (ook volgens de Amerikaanse equivalent van de nationale autopas), altijd binnen gestaan en van een oud vrouwtje geweest. Waar komt men dat nou nog tegen! Testritje gemaakt, helemaal goed. De afhandeling liet nog even op zich wachten aangezien ons geld zich nog ergens ter hoogte van Reykjavik bevond gedurende de intercontinentale transfer. Maar afgelopen zaterdag was de RAV4 dus officieel van ons. En check-it-out X-to-the Z! Fully loaded, 15-inch lichtmetalen velgjes, continue 4 wheel-drive, 16v 2.0 liter aluminium blok, 150 bhp, full-surround system radio-cd en jawel cassette recorder! Daarnaast nog maar 78.000 mijl gelopen en in mint-condition. En nu maar hopen dat dit crossie ons net zoveel probleemvrije mijlen geeft als de good ol' Marbella. We hebben de auto meteen getest door hem over dik besneeuwde bergpassen heen te sturen, onder het genot van een oerhollands trekdropje (bedankt Kees Jan, Lotte en Teuntje voor het culinaire overlevingspakket). O ja, winter is hier een beetje vroeg, de thermometer gaf vanochtend -11C aan. Brrrrr........