Alaska

Na meerdere jaren naar het hoge noorden te zijn afgereisd in de zomer was het nu tijd voor de winter. We waren allebei uitgenodigd door de University of Alaska Fairbanks om daar twee seminars te geven (een flinke package deal dus). Door de uitmuntende planning, 2 seminars op vrijdag en 2 op maandag, waren we in staat om aardig wat tijd in Alaska door te brengen. Het verblijf in Fairbanks was door onze gastheren zeer goed geregeld. We kregen een mooie dwarsdoorsnede van het onderzoeksgebeuren te zien. Een van de hoogtepunten was het bezoek aan het Museum of the North en de curator ornithologie. Na wederzijds wat wetenswaardigheden te hebben uitgewisseld (vogelgriep uiteraard) daalden we af in de temperatuur- en luchtvochtigheidgecontroleerde krochten van het museum, waar een uitgebreid scala aan collecties voor de eeuwigheid ligt opgeslagen: mammoetbotten, oerossen, vogelhuiden en een grote collectie etnografica zoals inuitmaskers (eskimo’s geheten in West-Friesland) en kayak’s. Ook kregen we een rondleiding bij de large animal research facility, en zoals de naam al aangeeft geen muizen aldaar. Het draaide daar om drie Arctische soorten: de muskusos, het rendier en de kariboe. Een mooi staaltje van onderzoek daar was het testen van de gevoeligheid (of liever gezegd de ongevoeligheid) van muskusossen voor de kou. De muskusossen werden bij steeds lagere temperaturen gezet om te kijken bij welke temperatuur ze zouden gaan rillen van de kou... bij -45C zijn ze daar maar mee gestopt omdat deze bikkels het gewoon niet koud kregen.

Onze gastheren hadden ook voor vervoer gezorgd, een mooie 1993 subaru legacy 4wd. Hiervan dachten wij eerst dat dit de allereerste elektrische auto was, aangezien hij werd aangeleverd met verlengsnoer en alle parkeerplaatsen stopcontacten hadden. Maar nadere informatie leerde ons dat dit was om het motorblok en de accu warm te houden. Erg belangrijk aangezien het op zijn koudst -30C was, zo koud dat we in de auto moesten kiezen of we met bevroren voeten of een bevroren voorruit wilden rondrijden. Aangezien de achterruit en zijruiten al permanent bevroren waren, hebben we maar voor koude voeten gekozen.
Op zondag hebben we een pittig ritje gemaakt door het achterland van Fairbanks, om vervolgens een stevige voettocht, met Scott en Amundsen in gedachten, door de kniediepe sneeuw te maken. Na enige tijd in deze Siberische omstandigheden te hebben rondgelopen waren we veranderd in wandelende sneeuwmannen én flink ausgehart voor de aankomende Montana-winter. Gelukkig was er sprake van flinke plaatselijk geothermische activiteit, en konden we na afloop onze vermoeide spieren doorwarmen in Chena hotsprings met een door opborrelend heet water gevoed buitenbad. Lekker buiten rondzwemmen bij -25C met bevroren haar en na een half uurtje toch bijna last van hittestuwing.

Bij terugkomst in Montana was het 40 graden warmer dan bij vertrek in Fairbanks, dus we hebben de tuinmeubels weer buitengezet en gaan van het weekend lekker BBQ-en.